26 december
Na hele fijne Kerstdagen (families bij elkaar en ontspannen samenzijn) gaan we de rest van het kerstreces op Tenerife doorbrengen.
We beginnen deze keer in het Noorden en we hebben ons ingesteld op een weekje (relatief) fris weer: toch zeker niet boven de 20 graden.
We worden weer verrast.
In de gehuurde Twingo (voelt vertrouwd) rijden we naar de 1e plaats van bestemming. San Juan de la Rambla. Het is druk op de weg en er wordt hard gereden, veel in- en uitgevoegd.
Ons appartementje is een benedenwoning aan het eind van het dorpje, op 30 mr afstand van de kust, waar het water flink tegenaan klotst: heel mooi!
Er zijn een paar restaurantjes, die om de beurt open zijn, en in het bovenstraatje is een klein winkeltje waar we wat boter, kaas en eieren kunnen kopen (en wijn).
Het is nog steeds heel zonnig en prima van temperatuur.
's Avonds wandelen we even het stukje langs de kust af (200 meter) en eten bij Casa mi madre (onze buren). Voortreffelijke dorada (zeebrasem) met canarische aardappeltjes en een salade met tomaten en avocado met lekkere dressings.
We slapen als een roos.
27 december 2016
Veel pijn in de rug. Het vliegen heeft me geen goed gedaan. Dat wordt een aantal dagen flink aan de pijnstillers.
We rijden naar Icod de los Vinos, de stad van de 600-jaar oude drakenbloedboom.
Uiteraard bewonderen wij die ook, maar wat ons van dit dorpje het meest bij zal blijven is de parkeergarage! In het eerste gedeelte is een kersttentoonstelling en niet zo'n kleintje ook, inclusief geluidseffecten (vogeltjes en schapen).
We wandelen wat door de leuke, stijle straatjes en na een lekkere cappuccino rijden we door naar Garachico. Dat is een heel relaxt klein dorpje, met een aantal gezellige pleintjes.
We lunchen bij La Perla (tapas kaas, ham en mosselen), hoewel ik af en toe niet weet hoe hij op mijn stoel moet zitten.
Maar afgezien daarvan is het weer een mooie dag met stralend weer! (24 gr.)
28 december
We gaan naar Orotava, een stadje met smalle, stijle straatjes.
De parkeerplaats waar we uitkomen gaat stijl naar beneden en ligt pal naast het Casa del Turista, midden in het pitje.
We bezoeken eerst het Casa de los Balcones, aan de overkant. De beloofde ambachtslieden hebben ook vakantie vermoed ik, maar het huis op zich is wel de moeite waard: een prachtig oud huis waarvan de kamers boven nog ingericht zijn, zoals het geweest moet zijn in de 17e eeuw.
Het Casa del Turista zelf is ook mooi en de pottenbakker daar is volop aan het werk.
We lopen ook nog naar de oude watermolen, maar die werkt tegenwoordig machinaal en het is eigenlijk niet goed te zien hoe het vroeger gefunctioneerd heeft. De eigenaar van het piepkleine bijbehorende winkeltje is alleen geïnteresserd in de verkoop en heeft verder weinig te vertellen.
Het plein voor het Gemeentehuis staat helemaal vol met levensgrote poppen en kramen, allemaal in de sfeer in Bethlehem en kerstmis: heel mooi!
Maar het mooiste van Orotava vind ik het kerhof. Het is een plaats waar 3, 4 rijen hoog de graven in muren zijn ingemetseld en de wanden zijn werkelijk één bloemenzee. De doden hier worden niet vergeten. Vanwege de kersttijd zijn sommige "graven" zelfs opgesierd met kerststerren en kerstmannetjes!
Hier en daar staan hoge ladders die de nabestaanden kunnen gebruiken om het "graf" van hun overledenen te verfraaien. Er zijn heel wat mensen aan het werk en er heerst een ontspannen sfeertje.
29 december 2016
Lopen gaat nog elke ochtend goed. Ruim drie kwartier afwissellend wandelen en joggen, heuvel op en heuvel af. Vanmorgen achtervolgt door een bleffende hond.
Omdat het lopen hem wel goed afgaat en het stralend, onbewolkt weer is, gaan we vandaag een fikse wandeling op de Teide maken.
De rit ernaar toe is heel mooi, maar als we na een uurtje bochtenwerk aankomen op de plek waar we willen gaan wandelen, kan Ik bijna de auto niet uitkomen en het duurt echt wel een dikke 10 minuten voor ik weer een beetje rechtop kan lopen. We maken een wandeling van een kleine 3 uur en met het zicht op de besneeuwde Teide en een heerlijk zonnetje in het gezicht is het echt genieten.
30 december
We zoeken de zon op in Los Silos. Op een terras aan de zee genieten we van koffie en een goed boek. Na een kleine lunch wandelen we naar de vuurtoren die steeds achter de 'volgende' bocht blijft. Tineke denkt even dolfijnen te zien. Prachtige kust en uiteindelijk de beloning: de vuurtoren.
(Ik heb gebruik gemaakt van de mooie teksten die Tineke heeft geschreven)
